իզոկոլոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [izɔkɔˈlɔn]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
հունարեն՝ isokolon < isos «հավասար, նույնական» + kolon «մարմնի մաս»
Բացատրություն
- (գրկն․) խոսքի խառն անդամների՝ կլոնների հավասարակշռություն՝ սովորաբար ընդգծված շարահյուսական զուգահեռականությամբ, անաֆորով, վերջավորություների նմանությամբ և այլն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։