իմաստախոսքային ներկա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [imɑstɑχɔskʰɑjin nɛɾˈkɑ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ոճբ․) ներկա ժամանակի այն իմաստը, որ վեր է որևէ կոնկրետ ժամանակակետից և երևան է գալիս իմաստախոսքերում, առածներում ու ասածվածքներում. «Սոված հավը երազում գարի է տեսնում», «Առյուծի ձագն էլ է առյուծ լինում»


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։