իմաստային համաձայնություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [imɑstɑjin hɑmɑd͡zɑjnutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

հուն․ kata syanesin

Բացատրություն

1. (ոճբ․) անհետևողության տեսակ, նախադասության անդամների (ենթակայի և ստորոգյալի) համաձայնությունն ըստ բառերի արտահայտած իմաստի, որի ժամանակ անտեսվում է նրանց քերականական ձևը

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ синезис (ru) ‎(sinezis)
• անգլերեն՝

Աղբյուրներ

• Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։