ինտելեկտուալիզմ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [intɛlɛktuɑˈlizm]

Գոյական

  1. (փիլ․) ուսմունք, որը հաստատում է, թե բանականությունը իրական աշխարհի բարձրագույն սկզբունքն է
  2. (փիլ․) ուսմունք, որը հաստատում է, թե գիտելիքը սկիզբ է առնում մաքուր բանականությունից
  3. (փիլ․) ուսմունք, որի համաձայն մարդը գիտելիքներ հիմնականում ստանում է բանականության միջոցով
  4. փիլիսոփայական իդեալիստական ուսմունք, որն առաջին պլանի վրա է դնում ճանաչողությունը մտքի` ինտելեկտի միջոցով և այն մետաֆիզիկորեն անջատում է զգայական ճանաչողությունից ու պրակտիկայից

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Գ․ Դավթյան, Փիլիսոփայական բառարան (Անկյունաքար), Երևան, 2015 — 396 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։