Jump to content

ինքնաբերություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑbɛɾutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) հյուսվածքների ինքնավար գործունեությունը՝ նրանցում ծագող ազդակների շնորհիվ (օրինակ՝ օրգանիզմից անջատված սրտի կամ աղիքի հատվածի կծկումները)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. ինքնաբերություն

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։