ինքնահրկիզվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhɾkizˈvɛl]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. ինքն իրեն այրել ◆ Ես այն տեսակից չեմ, որ ինքնահրկիզվեմ նման անհաջողություններից։ Հրապ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Ա, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ», 2015 — 196 էջ։