ինքնամաքրում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑmɑkʰˈɾum]

Գոյական

1. (բնապ․) ֆիզիկական, քիմիական և կենսաբանական բնական գործընթացների արդյունքում աղտոտիչների (բացառությամբ կայուն աղտոտիչների) բնական քայքայումը միջավայրում (ջրում, հողում և այլն)
2. (գյուղտնտ․) (անտառ․) էկոհամակարգի` աղտոտող նյութերը վերամշակելու և իր սահմանից դուրս բերելու ընդունակությունը

Թարգմանություն

• ֆրանսերեն՝ autoépuration
• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝

Աղբյուրներ

• Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։
• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։