ինքնամփոփվածություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑmpʰɔpʰvɑt͡sutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (հատուկ կրթ․) հոգեվիճակ, երբ անձը մտահոգված է միայն իր սեփական պահանջմունքներով


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։