ինքնուրույն բառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnuɾujn ˈbɑr]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (լեզվբ․) ըստ որոշ լեզվաբանների՝ գոյականները, ածականները, բայերը և մակբայները (որոնց երբեմն ավելացում են նաև դերանունները ու թվակականները), ի հակադրություն ոչ ինքնուրույն՝ օժանդակ, «ձևական» նշանակություն ունեցող բառերի
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։