իշխանատուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. իշխանի տված՝ արձակած ◆ Բնականաբար, բոլոր պատմիչները հնազանդ կատարել են արքայատուր կամ իշխանատուր հրամանները։ «Հայագիտական միջազգային երկրորդ համաժողով․ հայրենագիտությունը և արդի ժամանակաշրջանի մարտահրավերները»


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Ա, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ», 2015 — 196 էջ։