իշու ձագ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (հզվդ․) (խսկց․) անպիտան (մարդ) ◆ Ես էլ էդ իշու ձագին թող, սկսեցի աղջկան մխիթարել, ուշքի բերել։ (Մ․ Սարգսյան) ◆ Թագավո՜ր, ի մահ կը սուրան, ի մահ իշու ձա՛գ թագավոր, չե՞ս լսեր, ի մահ։ Էդուարդ Բոյաջյան ◆ Տո ավանա՛կ, իշի քուռա՛կ, դու ադվակատի ադվակատտի մոտ թագավորի օրենքին չես հավանո՞ւմ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ապա ի՞նչ անեի, տվեց, ես էլ․․․ առի․․․ - Էշի սերունդ, իչ տան, պիտի առնե՞ս։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։