իրար վրա հարձակվել, կռվի, վեճի բռնվել ◆ Կատաղի թափով իրար են հասնում, / հենց որտեղ որ է միմյանց կջարդեն։ Հովհաննես Թումանյան◆ Խոսքերն իրար հասավ, ղոշուն [զորք] կապեցին իրար վրա։Փառչա փահլըվան։ ◆ Խոսքմ էնու մոտեն, մեկ էնու մոտեն, կը խասին իրար։ (Սասնա ծռեր)