իրար առնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. կռվի բռնվել, իրար քաշքշել ◆ Չքավոր շաշն ու գիժ հարուստն իրար առան և փոխադարձ հայհոյանքներով իրար դմփեցին։ Հովհաննես Ճուղուրյան ◆ Գնաց, ինք ու առյուծ առան իրար։
  2. վեճի բռնվել ◆ Է՛հ երբեմն իրար կ'առնեինք, կու տայինք, բայց խոսքի սահմանեն դուրս չէինք ելլեր։ Վահրամ Տատրյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։