կռվել, գզվռտել ◆ Հաշտվել չունեին. անընդհատ իրար էին ընկնում: ◆ Շատ իրուր հետ ընկան էդ ծառի պատճառովը։ ◆ Դեռ կը խոսեին, կը բարկանային, իրար կ՛իյնային հետո, կը պատռեին իրարու գլուխ։ Էդուարդ Բոյաջյան
իրար խառնվել ◆ Մայրը կծկվեց նրանց վրա հեծկլտալով զափթիաներն [«ժանդարմներն»] իրար ընկան: Ահ
