շարժել ◆ Ծառերը ճղներն իրար էին տալիս , տերևները քսվում էին իրար։ (Ակսել Բակունց) , ◆ Քուրդը ծխախոտ է գտել , նստել , նստել հարթավայրի ամենահարմար այդ բլրին և երգով իրար է տվել աշխարհի ու կորած ձիու ցավերը։ (Հրանտ Մաթևոսյան) , ◆ Իր հանդուգն շահատակություններով իրար էր տվել քրդերին , զափթիեներին։ Աշոտ Հովհաննիսյան , ◆ Թոթով-թոթով բառերն իրար ես տալիս։ (Միսաք Մեծարենց) ։
քրքրել , բորբոքել ◆ -Դարդերս իրար տվիր , Մարգար աղա , դարդերս իրար տվիր։ (Մկրտիչ Խերանյան) ։
(արևմտհ․)(բրբ․) խնդիր մը խառնել , մեկը գրգռել , կռիվի մղել։
