(բրբ․) (լաց լինել, կոծել, լաց ըլել) ◆ Իր ցավը քաշել՝ ողբալ։ ◆ Վա՜հ, մի րոպե չեն թողնում մարդ հանգիստ իր գլուխը լա այս քանդվածում։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Վա՜ Ծիրան ջան․․․։ Բայց ի՞նչ Ծիրանի ժամանակն է։ ես իմ գլուխն եմ լաց ըլում։ Հովհաննես Թումանյան◆ Կուլ տալ է տալիս արտասունք առատ, Ախեխարշ բողոք վաղուց ապիրատ․ Մեր գըլուխ լալու Եփրատ ու՞ր պըտռեք։ Ռափայել Պատկանյան◆ Գրագետները մինչև անգամ վերցնում էին նրանցից և յուրյանք կարդում։ Գրագիր վանեցին տեսնում էր այս և յուր գլուխը կոծում։ (Պերճ Պռոշյան)
