(արևմտհ․) անցած համարել, անցյալին հանձնել ◆ Կյանքիս հոռեգույն մասը ետիս ձգած էի ու ապագային կը նայեին հույսով։ Աշոտ Հովհաննիսյան◆ Իր բուն կյանքը ներկան ըլլար կարծես, մյուսը... չարագուշակ երազ մը՝ որ անցած էր հիմա... ետև ձգելով տխուր հիշատակ մը միայն։ Վահրամ Մավյան
մի բանից հեռանալ ◆ Զորավոր ռազմիկը... կրակը ետին ձգելով հարձակումե հարձակում կը դիմե։ «Զարթոնք»
