լռել, լեզուն զսպել ◆ -Ի՞նչ է, ծերունի, պահանջում ես, որ / Պարտքս մոռանամ և լեզուս կապեմ։ (Շիրվանզադե)◆ Ոչինչ այնքան դժնդակ է մեզի, որքան կապելը լեզուն, երբ մեր կոկորդեն վար աշխարհ մը ըսելիք շարաված, կարգի կը սպասեն դուրս խոյանալու։ Հակոբ Օշական◆ -Օրի [«ինչու»] ա լեզուդ կապ կեցկես, խոսա, է՜։
գաղտնապահ լինել ◆ Ի՛նք, Սողոմը, կապեր պիտի լեզուն։ Երդում էր տված, հա՜։ Հակոբ Օշական◆ Ի՛նք, Սողոմը, կապեր պիտի լեզուն։ Երդում էր տված, հա՜։ Հակոբ Օշական