անխիղճ դառնալ ◆ Բայց մի՞թե այդ մատնիչը, այդ արնպարտը, այդ հոգին կորցնողը Դավթին էր, իր ամուսինը։ Աշոտ Հովհաննիսյան◆ - Ինչ ուզըմ ես արա՝ գիտես. ես էլ ծեր կնիկ եմ, իմ հոգին կորցնիլ չեմ:◆ Եվ այժմ հանկարծ այս դժոխք կրա՜կը, որ իր հոգին վառեց. իր զավակների՞ն է սպանել, հոգի՞ կորցնել: Աշոտ Հովհաննիսյան◆ - Տյու ծռա՞ր. տանե [«ո՞ւր»], խո չե՞յ կուրիսե խոգիմ. մեղք չի՞:
