լռել ◆ - Գիտեի և այն, որ եթե այդ հարի ֆին պաշտպան կանգնեմ, ինձ աֆարիմ [«ապրես»] չեն ասի, ձայնս կտրեցի: Գուրգեն Մահարի◆ - Ձեն ու ծպտունը կտրեց ու պապանձվեց։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Էս (մարթու ծեծը) միտն էբի [«բերեց»] Մակակոն ու սաս ու սորախը կտրից: Գաբրիել Սունդուկյան
աղմկելուց դադարել ◆ Այդ շենքի բնակիչները, ձայները կտրած, սուսուփուս սպասում են։ («ՍՀ») ◆ «Նվագեմ, թող ձայները կտրեն»: Դերենիկ Դեմիրճյան
չբողոքել. չգանգատվել ◆ Էֆենդին վաղուց նկատած էր այդ երկու եղբայրների մեջ մի սաստիկ հակակրություն դեպի ինքը, այդ պատճառով պատվիրեց նրանց ևս կալանավորել, որ ձայները կտրեն: (Րաֆֆի)
