տիրանալ (+ (փխբ․)) ◆ Խեչանի աչքը մտնել ու էնքան կորցրած մալ ու դովլաթից [«ունեցվածքից»] էս մի հիքին [«այգին»] էլա քո ձեռքը քցել: (Պերճ Պռոշյան)◆ Շտապում էր ոչ այնքան նրան (Արային) սպանելու կամ հալածելու, որքան նվաճելու կամ իր ձեռքը գցելու: Խոր. ◆ Ուր [«իր»] խոր հարստութեն բիթուն [«ամբողջը»] կփճացուցի,, մոր պախածն էլ ձեռ կիսկի [«է գցում»], էն էլ կփճացուցի խետ ուր ինգրենրաց։ Նազար Խանըմ ◆ Տնաշենը էս մեր Սև ջրի գլխի միկիտանխանեն [«գինետունը»] ձեռքը քցած օրիցն ինքն ա մհալը [«համայնքը»] կառավարող։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Փեշակը՝ ուրիշի քրտինքը, դադածն ու մոդ արածւը [«վաստակը. կուտակածը»] կուռը գցիլն է։ Սունդ.
գրավել, իր տնօրինության տակ առնել, ձեռքը վերցնել ◆ Կապիտալիստները Թի ֆլիսի քաղաքային գործերը իրանց ձեռքն են գցել: Սուրեն Սպանդարյան◆ Սկսում են մի աննկարագրելի իրարանցում՝ ինչպես իրենց ձեռքը գցեն ռևիզորին։ «Եր.»
