մեկի ձեռքի տակ (պատահաբար) հայտնվել ◆ Բարկանում է խանուդպանը / Ու ձեռն ընկած մոտիկ բանը / Տու թե շան ճակատին, / Շուռ է տալիս կատվի կողքին։ Հովհաննես Թումանյան◆ Ձեռը ինչ որ ինկավ նետեց դեպի պատուհանը։ Շահան Շահնուր◆ Բարձերը, ձեռք ինկած լաթի զանազան կըորվանքները թրջեց անիկա սրսկումով։ ՕՇ
տիրանալ ◆ Հլա մի իշխանությունը հաստա՛տ իրենց ձեռքն ընկնի, կաշիներս ոնց են հանելու։ «Հայք»
(ձեռք ընկնել) ճարվել ◆ Ասենք մի քիչ դժվար ա ձեռք ընկնում, համա մի բան որ հեշտ ճարվի, էն բանի ղադրն արժեքը, հարգն ո՛վ կիմանա։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Թե որ ձեռքներս էլ մի բան է ընկնում, / Չենք կարողանում բերան հասցընենք։ Հովհաննես Թումանյան
հաջողվել-ձեռք անցնել ◆ Լևոնը ոսկի մարդ է, այդպիսի մարդ միշտ ձեռք չի ընկնի: (Նաիրի Զարյան)◆ Կենդանի որսալն էլ հեշտ բան չի, որսը ամեն անգամ ձեռ չի ընկնում: Հովհաննես Թումանյան◆ - Վերջը շատ կը զղջաս, բայց ալ ձեռքիդ չիյնար [չի՛յնար]։ Լևոն Շանթ
ստանալ ◆ Փող ընկնել Ափրեի ձեռքը. աշուն է՝ կոլտնտեսությունից սպասելիք ունի։ Մուշեղ Գալշոյան◆ Մեղք են, ասում է , ձեռներն ընկած կոպեկը երեխի բերանից հանում, դեռ սրանից-նրանից էլ պարտք են անում։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
