հանձն առնել, ստանձնել ◆ Ուզելով մի բանով եղբորը վարձահատույց լինել՝ ընտանիքի կարն ու կարկատանը, ինչպես և գուլպան իր վրա առավ։ ◆ Վերջապես մայրս իր վրա առավ համոզել Պյուլպյուլ Տերեսիի [Բյուլբյուլ Դերեսիի] բանվորուհին։ Զապել Եսայան◆ Այն նորամույծի (novateur «նորարարի») հրապուրիչ դերը․․․ ինքն իր վրան առնել կ'ուզե։ Արտաշես Հարությունյան◆ 30-40 ծախքը չեմ կրնար վրաս առնել այս վիճակիս մեջ։ Արշակ Չոպանյան◆ Անմիջապես Մանոն իր վրա առավ մամիկին հոգատարությունը։ Հ․ Միքաելյան
ընդունել (խոստովանելով) ◆ Թե որ մեղքդ վրադ առնես, / Պարտ ես դու Հավասուն, աշխա՛րհ։ Հավասի {{օրն|Ես հանցաքն ամբողջովին ինձ վրա առա, բայց նա չհավատաց։|ԽԳ} ◆ Բայց հիմա․․․ ճարահատյալ փախստականի տիտղոսը կամա-ակամա իր վրա առավ։ (Ղազարոս Աղայան)
իրեն հասցեագրված համարել ◆ Այստեղից սրտերը շատ վիրավորված են և անմեղ ասված խոսքը իրենց վրա են առնում։ (Նաիրի Զարյան)◆ Այ տղա, Ասատուր, քեզ եմ ասում, էդ ո՞նց վրադ չես առնում։ (Հրանտ Մաթևոսյան)◆ Ռեսն աչքեր կը խոլըրե, յանի [«իբր»] թե՝ շուտմե ջայնըմի։ Թանթոռոն՝ հե՜չ, ուրին չառնե [չա՛ռնե]։
