աստվածատուր․ բնատուր լինել ◆ Որ հանճարիդ այնքա՜ն անայլայլ և իմաստուն լույսով / Ներբողել ես շահերի սխրությունները սին, իբրև ուղի անմեռ, որ տրվում է վերուստ: Եղիշե Չարենց◆ Ոչ բոլորին է վերուստ տրված ֆուտբոլը այդպիսի նրբությամբ դիտելու...կարողություն։ ◆ Եվ լուսինը ի վերուստ տրված իր ժպիտը անդարձ մոռացած, / Սկսեց քրքջալ և վերից մեր գլխին պաղ մոխիր թափել։ Չ․
