(խսկց․) մեծահոգի, վեհանձև ◆ Գյուղերը եղա ու տեսա, թե ի՛նչ լայն սիրտ ունի հայ գյուղացին։ «Հայաստանի Հանրապետություն»◆ Կրած վշտերի չափ լայն ու մեծ է սիրտը իմ ժողովրդի․ /Ներողամի՛տ է նա, բարի՛, անհիշաչա՛ր։ Պարույր Սևակ◆ Հետո՝ «կ’երևա քու սիրտդ կենիշ է»։ Շահան Շահնուր◆ համեմատության համար՝ Ի՜նչ լայն սիրտ է որ ունի / Այս ճանապարհին Անհունի․․․։
