լեզուների միասերություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [lɛzunɛɾi mjɑsɛɾutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) մարդկային լեզուների առաջացման տեսություն, ըստ որի երկրագնդի վրա նրա մի որևէ կետում նախապես առաջացել է մի մարդկային խումբ իր մեկ լեզվով և ապա տրոհվել, տարածվել մնացած աշխարհամասերում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։