ոչ շատախոս․ պահվածքով համեստ, նկուն ◆ Հայրը խոնարհ մարդ է, լեզուն կարճ։ Ինչ որ ասեին, համաձայն էր։ (Ակսել Բակունց)◆ Ամառ ձմեռ հոտին փեշեն չզատվող տղոց մայրերը ժամուն ճամբան կախ գլուխ կը քալեն․ աղջիկ ունեցող կիներու մոտ լեզունին կարճ կ’ըլլա։ Հակոբ Օշական
խոսելու, դիմադարձելու, հակառակվելու համարձակություն, ուժ չունեցող ◆ -Ասենք՝ Գևոն սրան հում-հում կուտեր, կխեղդեր, բայց լեզուն կարճ էր, դատարանում գործ ուներ։ (Պերճ Պռոշյան)◆ -Ես ձեզմե պակաս դրամ վճարեցի, իմ լեզուս կարճ, իրավունք չունիմ խոսելու։ Վահրամ Տատրյան◆ -Մեղավոր սևերեսի պես լեզվընիս կարճ ա, առաջին գլխներս ծռում ենք։ (Պերճ Պռոշյան)
