լեզվաբանական վերլուծություն բարոյագիտության մեջ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [lɛzvɑbɑnɑkɑn vɛɾlut͡sutʰjun bɑɾɔjɑɡitutʰjɑn ˈmɛd͡ʒ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (փիլ․) բարոյականության ժամանակակից բուրժուական փիլիսոփայության մեջ մի ուղղություն, որ ծագել է բարոյագիտական ֆորմալիզմի ու նրա նեոպոզիտիվիստական հոսանքի հունի մեջ և 40-ական թվականների վերջերին եկավ փոխարինելու տրամաբանական պոզիտիվիզմը բարոյագիտության մեջ ու նրա դպրոցները (էմոտիվիզմը և այլն)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։