լեզվական ձև
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɛzvɑkɑn ˈd͡zɛv]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (լեզվբ․) նեղ իմաստով՝ հնչյունական ամեն կապակցություն, որը բառային կամ քերակական իմաստ է արտահայտում, լայն առումով՝ հնչյունական այդ կապակցությունների ամբողջությունը, որը հանդես է գալիս որպես մարդկային մտածողության և նրա արտահայտության նյութական միջոց ու որի շնորհիվ միայն հնարավոր է դառնում հաղորդակցումը
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- լեզվաձև, լեզվի ձև, լեզվական թաղանթ
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։