լեցուն-լեցուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [lɛt͡sʰun lɛˈt͡sʰun]


Ածական

  1. (նորբ․) լեփլեցուն
  2. (փխբ․) իբր՝ ոչ փուչ ու դատարկ, ոչ սուտ ◆ Ու ես էլ ահա հավատափոխվում-դարձի եմ գալիս, լցվում քո լեցուն-լեցուն հավատքով։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]