խաչ հանել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. տանջահար անել. սպանել ◆ Փշով են պատած ուղիներըա մութ, / Մեր տեսիլքները-սառն ու ահավոր, / Մեզ գգվում են մի՝տ գգվանքով մի սուտ, / Մեզ խաչ են, խաչ են հանում ամեն օր։ (Վահան Տերյան) ◆ Ապտակում են դեռ ծաղրելով / Անմեղության ճակատին, / Եվ Հարության օր տոնելով / Խաչ են հանում: Հովհաննես Թումանյան ◆ -Թոռս ֆրանսուհիի հետ ամուսնացավ ըսելով՝ կարգ մը թթու հայեր... խաչը պիտի հանեն թոռս, Քրիստոսի պես։ «Ազդակ» ◆ «Հայը խաչ հանողները չհավատացին հայուն հարության։» (Մուրացան) ◆ Տարին հեղ մը իր սիրտը խաչ կը հանեին: Հակոբ Օշական ◆ Բախվել են կռվի ճամփաները մութ / Նրա հեգ հողում ու ձեռքով անգութ / Խաչի՜ են հանել հողը խաչապաշտ։ Սիլվա Կապուտիկյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։