Jump to content

խելքը գլուխը գալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. հասկանալ, անդրադառնալ ◆ «Այս կամակորին հարկավոր է մշակել, որ խելքը գլուխը գա»: Մուշեղ Գալշոյան ◆ -Միայն միջոց մը գտիր, որ այդ ապուշին խելքը գլուխը գա: Պետք է հասկանա որ այդքան ալ անտեր անտիրական չեմ։ Գևորգ Աճեմյան ◆ -Ծո՛, դուն ո՜վ, նապաստակ բռնո՜ղն ով, խելքդ ե՞րբ գլուխդ պիտի գա: Աշոտ Հովհաննիսյան
  2. հասունանալ գիտակության գալ ◆ -Դեռ ջահիլ է, արյունը նոր է եփ գալիս, կմեծանա, խելքը գլուխը կգա: (Րաֆֆի) ◆ -Այն ատեն չոճուխ [«երեխա»] էի, հիմա խելքս գլուխս եկավ: Երվանդ Օտյան ◆ Ամա էսպես բանի վրա խոսողի ատամները պետք է ջարդած, որ խելքը գլուխը գա: (Խաչատուր Աբովյան)
  3. (հզվդ․) ուշքի գալ (փխբ․) ◆ Եվ երբ, ինչպես ասում են, խելքս գլուխս եկավ, տեսա, որ ոըքերիս մոտ մի կոկորդիլոս է ընկած։ «Ավանգարդ» ◆ Ուշակորույս եղած էր։ Մեր խնամքներուն շնորհիվ խելքը գլուխը եկավ: Երվանդ Օտյան ◆ -Կը բաշխես, որ քեզ տեսնելու վրա ուրախացա ու սիրտս թիլացա, հիմի էլ երկյուղ մի՛ անիլ, խելքս գլխիս եկավ: (Պերճ Պռոշյան)
  4. իրեն գտնել ◆ Ոտքի վրա գրիպ տարա։ Բայց հիմա խելքս գլուխս է գալիս: «Ազգ» ◆ Հիմա երկրում ի՜նչ հրաշագործ վերակառուցում էլ որ անեն, միևնո՜ւյնն է, դեռ երկա՜ր-երկա՜ր ժամանակ այս երկրի խելքը գլուխը չի՜ գա: Երեկոյան Երևան
  5. սթափվել, զգաստանալ ◆ Առավոտը այդ մարդու քե ֆովությունն անցնում է և խելքը գլուխը գալիս: ◆ Հանկարծ իշխանուհին զգաց յուր արարքն և բաց թողեց նրան։ Նրա խելքը գլուխն եկավ: Ն-Դ ◆ Անախորժ հուսախաբություն մը կրածի պես պահ մը քարացվ մնաց, բայց շուտով խելքը գլուխը գալով՝ դանդաղորեն հեռացավ։ Երեկոյան Երևան

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։