խելագարվել, խելքը թռցնել ◆ -Խելքը գցե՞ց մեր քահանան։ Գժվե՞լ է, ի՞նչ է։ Վալտեր Արամյան◆ -Էս մեր կառավարության ջոջերը խելքները թալիր են, վա՛լլա։ (Մկրտիչ Խերանյան)◆ Յահուդի՛ [«հրեա՛»], խո ես քո ծաղր չեմ, խելքդ թլայիր իս, իտա կուտա՞ն էրկու ոսկի։
հրապուրվել, սիրահարվել ◆ Ըխչկան պիրըմ են թաքըվերի կուշտը. թաքավըերը քիչ ա մընըմ, թե խելքը քըցի: ◆ Էսա ախչիյն ի, որ էսա լաճուն կտիսնա, խելքյ կթյալի վերեն:
