խելացիության աստիճանը որոշել. խելքը փսրձել ◆ Որչա՞փ քաջերու խելքը միշտ չափել է բախտը, / Նախ՝ երկինք է հաներ, հետո՝ վար թափել բախտը։ (Ջիվանի)◆ -Խելքդ չափել են, կնի՛կ... դա բանաստեղծ չի, բանաստեղծի շո ֆերն է։ (Վախթանգ Անանյան)◆ Խոսեցրեց, որ իմանա՝ համր չէ՞ արդյոք, հարց ու փորձ արավ «խելքը չափելու» համար։ (Շիրվանզադե)◆ Մտածում ա, թա հունց անե, վեր դերին խելքը չափե, ետնան կործե ընցընե։ ◆ հմմտ - Դրա խելքը հո չափած է, էլ ի՞նչ ես հետը խոսում։
հիմարի տեղ դնել ու չարաշահել ◆ «Էտ սարսաղի խելքը լավ եմ չափել, էս էլ ինձ փեշքեշ արավ»։
