միտքը շաղվել, մոլորվել ◆ «Էս ինչի չի մաշինը էստեղ քշել, հը՞ ...: է ... խելքս տանուլ եմ տվել: Ախր մեր տան ճանապարհը քարքարոտ է»։ ◆ Խելքըս տանուլ տըված լիղնուրթ իմ դառի, գժված ման իմ գալի, բանեն դուս արած։ (Սայաթ-Նովա)
հրապուրվել, խելքահան լինել ◆ Հրեշտակ են նրանք, էնպես իմացավ։ Քիչ էր մնացել, իր էլած խելքն էլ տանիլ տա: (Խաչատուր Աբովյան)◆ Դիվանբաշին էտ կընգանավը հյուրյումյալագյ ա ինըմ, խելքը տանել տամ:
