խոլ-խելակորույս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɔl χɛlɑkɔˈɾujs]


Մակբայ

  1. (նորբ․) խենթ, խելակորույս, խելքը կորցրած ◆ Դուրս էին մղում խոլ-խելակորույս ցեղասպանի անսանձ մոլուցքով։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]