խոհ ու խոկուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔh u χɔˈkun]
Գոյական
- (նորբ․) խոհ՝ մտածմունք, խորհելը և խոկալը, խորհրդածություն ◆ Ու մի մեծ աշխարհ, լցված․․․ կարոտներով, խոհ ու խոկումով, կյանքով։ Աղավնի
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։