Jump to content

խողովակաորսիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɔʁɔvɑkɑɔɾˈsit͡ʃʰ]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (հրտմ․) սեպային բռնիչի սկզբունքով աշխատող որսիչ գործիք, որը բռնում է հորատանցքում գտնվող հորատման կամ շրջապահ խողովակի ներքին մակերևույթից նրան դուրս հանելու համար


Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ռ․Զ․ Հակոբյան, Հորատման տերմինների ռուսերեն-անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, «Ճարտարագետ», 2011 — 220 էջ։