խոնարհուսույց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɔnɑɾhuˈsujt͡sʰ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. խոնարհություն՝ հնազանդություն ուսուցանող՝ սովորեցնող ◆ ․․․․ Եկեղեցական պաշտոնյաները այն վերածել են խոնարհուսույց ստրկամիտ քարոզչության։ Աշոտ Հայրունի


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Դ, Երևան, «Ասողիկ», 2018 — 172 էջ։