խոսքաշար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ոճբ․) խոսքի այն հատվածը, որ իմաստային տեսակետից ավարտուն լինելով, ճշտորեն որոշում է իր մեջ եղած բառերի ու կապակցությունների նշանակությունը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։