հլու անսալ՝ լսել, չհակառակվել ◆ -Պետրոսն իմ որդին է. նա միշտ ինձ հնազանդ է եղել և այս անգամ էլ նա համարձակվիլ իմ խոսքից դուրս գալ: (Մուրացան)◆ -Պարոն... գիտես որ ծնողքիս խոսքեն դուրս չէի կրնար ելլել, անոնց կամքին համակերպեցա։ Եր ◆ Ով կարար նրա դեմ խոսել, նրա խոսքից դուրս գալ: (Ակսել Բակունց)
հնազանդվել, ենթարկվել, կատարել ◆ -Ես իմ մովրովի խոսքից դուրս չեմ կարող գալ։ (Պերճ Պռոշյան)◆ ՝-Ես ձեր խոսքեն դուրս չեմ ելլալ... դուք ինծի պոռալ-կանչել, ծեծել-ծեծկվիլ հրամայեցեք, և եթե չհնազանդիմ...: Մկրտիչ Կորյուն {{օրն|Օզըմ ա, թա կյղոթունը թոբա անե թողնի, ամա կարում չի Ընծու խոսքան տյուս կյա։
չմերժել ◆ -Ասում էր՝ ես հույս ունիմ, որ Խեչանն իմ խոսքիցը դուրս չի գալ: (Պերճ Պռոշյան)◆ -Մեր հանըմին խոսեցա. իր կարերը օտարին տալու տեղ, թող հայուն տա:.. Խոսքես դուրս չելավ: (Արփիար Արփիարյան)◆ Յիս քու խոսկեն չիմ անց կենա, թաք քու դամաղըն տրամադրությունը չաղ ըլի. Թեգուզ անմահութին ուզիս, սիրով կու ճարիմ քիզ ամա։ (Սայաթ-Նովա)
խոսքը՝ խոստումը չդրժել՝ չուրանալ ◆ Շիրազը (աղջիկը) պիտի տա անոր:... Իր խոսքեն դուրս չէր ելլեր: (Հակոբ Մնձուրի)
