խոսքի մաս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) լեզուների բառապաշարի որոշ խմբեր, որոնք առանձնացվում են ըստ իրենց արտահայտված ընդհանուր խոսքի մասային իմաստի, ձևաբանական առանձնահատկությունների, իրենց հատուկ քերականական կարգերի, խոսքի մեջ ունեցած շարահյուսական դերի, ձևակազմական կամ բառակազմական առանձնահատկությունների և այլ սկզբմունքներով
  2. տե՛ս նախադասության անդամ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։