մի բանի մասին խոսքն սկսել, մի նյութ մեջտեղ բերել, խոսք բաց անել ◆Սիրանի մայրը էստեղ ուզում են խոսք գցեն ամերիկացիների հետ, որ նրանք հանձն առնեն։ Հովհաննես Թումանյան◆Դրանց մասին էստեղ ուզում են խոսք գցեն ամերիկացիների հետ, որ նրանք հանձն առնեն։ Հովհաննես Թումանյան
ակնարկել ◆Ասում են դպրոցի վարիչը խոսք է գցել՝ է նա կարծես թե դեմ չի այստեղ մի տարով աշխատելուն։ (Հրանտ Մաթևոսյան)
կնոջը խոսքով հետամտել ◆Անցնող- դարձող կանանց լկտիաբար խոսք էր գցում: ◆Մի օր էլ մոլլի միտքը ծռվըմ ա, աղչկանը խոսք ա գցըմ: ◆- Մեր հարկեն դուրս հասուն աղջիկ չեր կրնար դուրս գալ, առանց որ վերեն վարեն լակոտներ խոսք չնետեին: Անդրանիկ Ծառուկյան◆համեմատության համար՝ Ամչկոտ [ամըչկոտ] երեսը շատ անգամներ կարմրած էր քիչ մը բաց նետված խոսքերե: Հակոբ Օշական
