Jump to content

խուլ համրություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χul hɑmɾutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (սոցաշխ․) լսողության բացակայություն կամ խորը խանգարում, որի հետևանքով՝ նաև խոսքի բացակայություն։ Համրությունը պայմանավորված է ոչ թե խոսքային (կենտրոնական կամ ծայրամասային), այլ լսողական ապարատի գործառույթի խանգարմամբ։


Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։