խուլ հնչյուն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χul hnt͡ʃʰˈjun]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) առանց ձայնալարերի թրթռման արտաբերվող՝ միայն աղմուկից կազմված և իրենց մեջ ձայն չունեցող հնչյունները, ինչպես հայերենում՝ պ, տ, կ, հ, խ, ս, շ,, ֆ, և այլն

Հոմանիշներ

1. անձայն հնչյուններ, աղմկային հնչյուններ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ глухие звуки (ru) ‎(gluxije zvuki), суфленные звуки (ru) ‎(suflennyje zvuki), безголосные зчуки (ru) ‎(bezgolosnyje zčuki)
• անգլերեն՝ bretahed sounds, breath sounds, unvoiced sounds, voiceless sound, surd sounds
• ֆրանսերեն՝ sons sourds, sons soufflés
• գերմաներեն՝ stimmlose Laute

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։