(առավ․) դարնակալության լարված թակարդի զոհը դառնալ ◆ -Պառկեցեք, տղանե՛ր, մեզ խաբել են, մենք ծուղակն ենք ընկել: «ՍՀ» ◆ Մերևակայեր [մե՛րևակայեր] թե ամեն կին քու ծուղակդ կրնա ընկնիլ: (Մաթևոս Մամուրյան)◆ -Հանկարծակի՞ եղավ, հա՞. ծուղակը ինկար: Այդպե՛ս է՝ ուրիշին հոր փորողը ինքը մեջը կ’իյնա։ Լևոն Շանթ◆ Կտ զգար որ ծուղակի մը մեջ ինկած էր, ուրկե դժվարավ պիտի կրնար ազատիլ։ Երվանդ Օտյան
