կախ դեմք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. տխուր, անտրամադիր (երեսին արտահայտված) ◆ Իրիկունը Կարապետն ալ եկավ տուն, կնոջ խոժոռ և կախ դեմքեն բան մը կռահեց։ Վահե Հայկ ◆ - Չէ, զավակս, եկավ թէ չէ, դեմքը կախ էր, գիտցա որ բան մը կա։ Վահե Հայկ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։