կակղել ուտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. ստիպված համակերպվել ◆ - Կնիկը կառնի, նա էլ կուտի, հետո էլ կիմանա, որ կերել է, կգոռգոռա կնկա վրա, վերջը կկակղի ու կուտի, կկակղի՝ կուտի՜: (Նաիրի Զարյան) ◆ - Դու առաջինը չես, որ այդպես ես խոսում, Պետրե, քեզ նման շատերն են խոսացել, բայց ի վերջո՝ բոլորն էլ «կակղել կերել են»: (Մուրացան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։