կամուրջ
Բաժիններ
Հայերեն
Վանկատում՝ կա‧մուրջ
Գոյական
- կառուցվածք գետի, ձորի, երկաթուղագծի և այլնի վրայով, երթևեկության համար:
- (փխբ․) երկու երևույթներ, կետեր միացնող, իրար կապող բան:
- մարմնի այն դիրքը, երբ կուրծքը ձգված է դեպի վեր՝ հենվելով ծոծրակի (գլխի, ձեռքի ափերի) և ոտքի թաթերի վրա:
- (բժշկ․) ձողիկ, որի վրա ամրացվում է արհեստական ատամների շարքը:
- (կզմխս․) երկարավուն ուղեղի այն մասը, որ ողնուղեղը միացնում է գլխուղեղին:
Ծագում[խմբագրել]
Բնիկ հայկական բառ է, հմմտ.՝ հունարեն γέφυρα՝ «պողոտա, նաև կամուրջ», որն այլ լեզուներում ժողովրդական ստուգաբանությամբ ստացել է διφούρα, δίφουρα, δέφουρα, βέφουρα, βουφόρας, βλέφυραν ձևերը: Այս արմատը հնդեվրոպական այլ լեզուներում հավանաբար կրոնական նախապաշարմունքի պատճառով չի պահպանվել: Հայկական և հունական բառերն ունեն նույն հիմքը, որը, սակայն, վերականգնել հնարավոր չէ:
Յակոբսոնը հունարեն ձևը կապում է լատիներեն vibia՝ «գերան» բառի հետ՝ բխեցնելով *gwebhia ձևից: Սակայն այդ դեպքում, ըստ հնչյունական օրենքների, հայերենում պիտի տար *կաւուրջ ձևը:
Մեյեն առաջին հնչյունը վստահորեն gw է համարում, ինչը երևում է կրետական δέφουρα, բեովտական βέφουρα և հոնատտիկյան γέφυρα ձևերի համեմատությունից: Իսկ հայերենի ա-ն առաջացել է սկզբնապես e>ե ձևից, ապա հաջորդ վանկի ու-ի ազդեցությամբ հնչյունափոխվել ա-ի, հմմտ.՝ վեց և վաթսուն (փոխանակ՝ *վեթսուն):
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- (հնց․) կանդարա
- (բրբ․) կենտերե
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- կամուրջ գցել
- կամուրջ կառուցել
- կամրջել, երկու բան իրար կապել, շաղկապել
- իրար մոտեցնել, հաշտության, համագործակցության հնարավորություն ստեղծել
| Թարգմանություններ | |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
|
|
