կանչ-բառաչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑnt͡ʃʰ bɑˈrɑt͡ʃʰ]


Գոյական

  1. (նորբ․) կանչն ու բառաչը ◆ Կաղնիներով ու սունկերով բուրող սարեր բակոնական, որ թնդում են պախրաների կանչ-բառաչից։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]